Το πασχαλινό αυγό
Μια ηλιόλουστη μέρα σε ένα κοτέτσι, μια κότα στρουμπουλή γέννησε ένα ωραιότατο γυαλιστερό αυγό. Το αυγό αφού κύλησε λίγο στο χλωρό γρασίδι σταμάτησε, κοίταξε το τσόφλι του, κοίταξε γύρω του και τα άλλα αυγά και ρώτησε απορημένο:
«Συγγνώμη εμείς τα αυγά αυτό το χρώμα τσόφλι έχουμε;»
«Μα φυσικά» του απάντησαν τα υπόλοιπα .
«A πα πα πα καθόλου δεν μου αρέσει» είπε το αυγό.
«Μα εμείς τα αυγά είμαστε πάρα πολύ χρήσιμα μας παίρνουν οι άνθρωποι και μας κάνουν βραστά, τηγανιτά, μας βάζουν μέσα σε λαχταριστά κέικ και γενικά είμαστε πολύ θρεπτικά»!
«Δηλαδή αυτή η καριέρα με περιμένει ως αυγό; και τέλος πάντων πως θα παρουσιαστώ με αυτό το εκρού τσόφλι; πως είναι δυνατόν; Κοιτάτε γύρω σας τα λουλούδια, οι πεταλούδες, το παγώνι όλα είναι πολύχρωμα»!
Έτσι την ημέρα χάζευε έξω από το παράθυρο την φύση και το βράδυ ονειρευόταν ουράνια τόξα και αναστέναζε. Ώσπου ένα βράδυ άκουσε ένα γέρο αυγό να λέει για ένα έθιμο που είχαν οι άνθρωποι τις ημέρες του Πάσχα. Στην αρχή δεν το πολυπίστεψε, όταν όμως άκουσε πως το άλλο πρωί η κυρά που είχε το κοτέτσι θα ερχόταν να διαλέξει τα πιο όμορφα αυγά για να τα βάψει τρελάθηκε από την χαρά του !
Την άλλη μέρα σηκώθηκε πρωί πρωί χτένισε τα αυγουλένια του μαλλιά, έπλυνε τα αυγουλένια του δόντια, γυαλίστηκε και περίμενε όλο αγωνία πότε θα ανοίξει η πόρτα. Πράγματι μετά από λίγο εμφανίστηκε η νοικοκυρά του σπιτιού με ένα μεγάλο καλάθι, μόλις το είδε αμέσως το έβαλε μέσα στο καλάθι της μαζί με μερικά ακόμα αυγά. Αφού έβρασε τα αυγά μαζί με τα παιδία τα έβαψαν και τα έβαλαν πάνω στο γιορτινό τραπέζι. Όσο για το φίλο μας το αυγό ήταν πια πολύ χαρούμενο, γυαλιστερό, κόκκινο, πασχαλινό αυγό!
Παναγιωτακοπούλου Δήμητρα
